Taką wodą być

I taką wodą być, co otuli ciebie całą, ogrzeje ciało, zmyje resztki parszywego dnia. I uspokoi każdy nerw, zabawnie pomarszczy dłonie, a kiedy zaśniesz wiernie będzie przy twym łóżku stać. I taką wodą być, a nie tą, co żałośnie całą noc tłucze się po oknie. Wczoraj... wczoraj... I taką wodą być, co nawilży twoje wargi, uwolni kąciki ust, gdy przyłożysz je do szklanki. I czarną kawę zmieni w płyn, kiedy dni skute lodem. A kiedy z nieba poleje się żar, poczęstuje chłodem. I taką wodą być, a nie tą, co żałośnie całą noc w gardle pali ogniem. Wczoraj... wczoraj nie liczy się, bo wczoraj, bo wczoraj... I taką wodą być, a nie tą co żałośnie całą noc w gardle pali ogniem. Wczoraj... wczoraj nie liczy się, Wczoraj... wczoraj nie liczy się, bo wczoraj... bo wczoraj... nie było, nie...

To be like water that will envelop you entirely, warm your body, wash away the remnants of a wretched day. And calm every nerve, amusingly wrinkle your hands, and when you fall asleep, faithfully stand by your bedside. To be like water, and not like that which pitifully knocks on the window all night. Yesterday... yesterday... To be like water that will moisten your lips, free the corners of your mouth when you press them to the glass. And turn black coffee into a liquid when days are frozen. And when heat pours from the sky, it will treat you with coolness. To be like water, and not like that which pitifully burns in the throat all night with fire. Yesterday... yesterday doesn't matter, because yesterday, because yesterday... To be like water, and not like that which pitifully burns in the throat all night with fire. Yesterday... yesterday doesn't matter, Yesterday... yesterday doesn't matter, because yesterday... because yesterday... didn't exist, no...