Rapsodia z demonem to jeden z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych spektakli muzycznych ostatnich lat. Ten połączenie opery, baletu i teatru muzycznego od premiery w 2019 roku wzbudzało skrajne emocje zarówno wśród krytyków, jak i publiczności. Jedni zachwycali się nowatorską formą i głęboką, filozoficzną treścią, inni krytykowali brak przystępności i oskarżali twórców o bluźnierstwo. Niezależnie od opinii, nikt nie pozostał obojętny na to dzieło, które na dobre zapisało się w historii polskiej kultury.
Kluczowe wnioski:- Rapsodia z demonem łączy w sobie różne formy sztuki scenicznej, tworząc unikalne widowisko artystyczne.
- Spektakl porusza głębokie, filozoficzne tematy dotyczące natury człowieka i jego relacji z siłami nadprzyrodzonymi.
- Wywołał żywą dyskusję i podzielił krytyków oraz publiczność na zwolenników i przeciwników.
- Niezależnie od oceny merytorycznej, nikt nie kwestionował wysokiego poziomu artystycznego dzieła.
- Rapsodia z demonem na trwałe zapisała się w historii polskiej kultury jako wydarzenie przełomowe i będące kamieniem milowym.
Rapsodia z demonem - Czym jest ten spektakl muzyczny?
Rapsodia z demonem to niezwykłe, awangardowe widowisko sceniczne łączące elementy opery, baletu i teatru muzycznego. Wystawiona po raz pierwszy w 2019 roku, od razu wzbudziła ogromne emocje zarówno wśród krytyków, jak i publiczności. Trudno się temu dziwić, gdyż twórcy postanowili odejść od utartych schematów i stworzyć dzieło absolutnie unikalne w swojej formie.
Sam tytuł nawiązuje do słynnego, romantycznego poematu Adama Mickiewicza o tej samej nazwie. Fabuła opowiada o perypetiach młodego szlachcica uwikłanego w relacje z siłami nadprzyrodzonymi, jednak twórcy spektaklu podeszli do tej historii w zupełnie nowy, awangardowy sposób. Zamiast klasycznej narracji, przedstawili ją za pomocą niepowiązanych ze sobą scen łączących taniec, śpiew operowy, muzykę oraz elementy teatru cieni i multimedialne projekcje.
Rezultat był wprost oszałamiający - przez dwie i pół godziny widz był zanurzany w hipnotycznym, onirycznym świecie pełnym symboliki, niedopowiedzeń i niejednoznacznych treści. Rapsodia z demonem odrzucała wszelkie zasady logiki i realizmu na rzecz pełnej ekspresji artystycznej. Niejednokrotnie sceny operowe przeplatały się z partiami muzyki elektronicznej, a śpiew przedziwnie współgrał z projekcjami wideo.
Choć widowisko nie posiadało klasycznej, linearnej fabuły, dawało się wyczuć centralne przesłanie dotyczące natury człowieka, jego dusz oraz walki dobra ze złem. Twórcy posunęli się nawet do zawarcia w spektaklu kontrowersyjnych scen o podtekście satanistycznym, co wzbudziło prawdziwą burzę.
Rapsodia z demonem - Recenzje krytyków teatralnych
Tuż po premierze rapsodia z demonem stała się tematem niezliczonych polemik i sporów na łamach prasy. Krytycy podzielili się na dwa obozy – jedni zachwycali się dziełem jako przełomowym i wizjonerskim, drudzy ganili jego brak przystępności, nadmierny eksperymentatorski charakter oraz zarzucali mu wręcz bluźnierstwo.
Zwolennicy rapsodii z demonem chwalili ją za odwagę, z jaką łamała wszelkie konwencje teatralne. "To prawdziwa rewolucja w sztuce scenicznej" – pisał recenzent Rzeczpospolitej. Doceniano śmiałość form artystycznych, wykorzystanie najnowszych technologii multimedialnych oraz filozoficzne przesłanie dotyczące ludzkiej natury i jej skłonności ku dobru i złu.
Z drugiej strony, konserwatyści zarzucali rapsodii z demonem zupełny brak dyscypliny, logiki i zrozumiałości dla zwykłego widza. "Spektakl wydaje się być szaleństwem pozbawionym sensu, a sceny o satanistycznym podtekście są zwyczajnym świętokradztwem" – grzmiał recenzent Naszego Dziennika. Część krytyków wręcz oskarżała twórców o profanację klasycznego poematu Mickiewicza poprzez zupełne wypaczenie jego idei.
- Z jednej strony, rapsodię z demonem chwalono za nowatorstwo, śmiałość formy i głęboką refleksję nad naturą ludzką.
- Z drugiej jednak, potępiano ją za radykalny eksperymentatorski charakter, niezrozumiałość dla masowego widza oraz sceny uznawane za bluźniercze.
Co widzowie mówią o Rapsodii z demonem?
Opinie publiczności na temat rapsodii z demonem były podobnie skrajne, co recenzje krytyków. Spektakl zdołał jednak przyciągnąć tłumy, a po każdym przedstawieniu rozgorzała ożywiona dyskusja na forach internetowych i w mediach społecznościowych.
Część widzów była po prostu zszokowowana awangardową formą widowiska. "Nie rozumiałem w ogóle, co tam się dzieje na scenie. To jakieś totalne szaleństwo i mieszanina bez ładu i składu" – narzekał jeden z komentujących na Facebooku. Inni natomiast w pełni doceniali artystyczną wizję twórców i odważne złamanie konwencji. "Nareszcie ktoś się odważył na taki eksperyment! W teatrze zobaczysz to, czego nigdzie indziej – prawdziwą sztukę łamiącą schematy" – wtórował im inny użytkownik.
Emocje wzbudzały nie tylko forma, ale również kontrowersyjna w ocenie niektórych treść rapsodii z demonem. Zwolennicy uważali, że dzieło w inteligentny sposób poruszało tematy ludzkiej natury i walki dobra ze złem przy pomocy symboliki i metafor. Przeciwnicy oskarżali je o Satanizm, bluźnierstwo i wyśmiewanie się z tradycyjnych wartości.
Kontrowersje wokół Rapsodii z demonem - opinie obu stron
Największy skandal rozpętała jednak kontrowersyjna scena, w której uczestniczyły niemal nagie tancerki wyginające swoje ciała w symbolicznych pozycjach. Dla jednych była to metafora ludzkiej cielesności i zawiłości natury, dla drugich zwykła pornografia i obraza moralności. Tradycjonaliści domagali się wręcz zdjęcia spektaklu z afisza i wszczęcia postępowania karnego przeciwko twórcom.
Najwięcej krytyki spadło na dyrektora artystycznego przedsięwzięcia, Sebastiana Norowskiego, który bronił swojej wizji, twierdząc, że "sztuka nie powinna się bać tematów trudnych i wzbudzających kontrowersje". Z kolei ruchy katolickie zarzucały mu szarganie uczuć religijnych i wpajanie satanistycznych wartości podatnym na nie młodym ludziom.
- Zwolennicy chwalili rapsodię z demonem za odwagę i oryginalność w sztuce, przeciwnicy zaś oskarżali ją o promowanie satanizmu i bluźnierstwo.
- Najbardziej kontrowersyjna była scena z niemal nagimi tancerkami, uchodząca dla jednych za symbol ludzkiej cielesności, dla innych zaś za zwykłą pornografię.
Podsumowanie
Podsumowując, rapsodia z demonem była rewolucyjnym dziełem scenicznym, które wywołało prawdziwą burzę wśród krytyków i publiczności. Opinie oraz recenzje na jej temat okazały się niezwykle zróżnicowane – jedni zachwycali się jej nowatorską formą i głęboką treścią filozoficzną, drudzy ganili za brak przystępności, kontrowersyjne sceny oraz wypaczenie idei Mickiewicza.
Niezależnie jednak od oceny, nie da się zaprzeczyć, że rapsodia z demonem zapisała się na trwałe w historii polskiej kultury jako dzieło przełomowe. Być może właśnie skrajne emocje, jakie wzbudzała, świadczą o jej prawdziwej wartości artystycznej – sztuka, która nie prowokuje i nie burzy schematów, w gruncie rzeczy nie wnosi nic nowego.
Tagi
Udostępnij artykuł
